گزینه اشعار منوچهر آتشی (گالینگور)

نامت

گلواژه‌ای به سپیدای ماهتاب و سپیده است

با عطر باغ اطلسی

و دشت‌های گرم شب‌بوهای دشتستان

نامت گل هزار بهار نیامده است

نامت تمام شب‌هایم

و گستره‌ی خمیده‌ی رویاهایم را

پر می‌کند

و در دهانم

مانند ماه در حوض، مدّ می‌شود